?ظروف (ظرف در طب اسلامی)

▫️اصل اول در ظروف
- استفاده از هر ظرفی بلامانع است مگر اینکه شارع مقدس نهی فرموده است.
نکته: این نهی ممکن است بخاطر کثیفی آن ظرف باشد مانند ظرف چرمی، یا بخاطر جنس خود ظرف باشد.

▫️ظروف تایید شده
بهترین ظروف بترتیب اهمیت (جهت پخت و پز)
1- ظروف سنگی (بهترین و سالمترین ظرف)

2- ظروف سفالی با لعاب طبیعی
نکته: یک نوع ظرف و قابلمه سفالی بنام برنیه وجود دارد که برای پخت و پز و تهیه دارو وارد شده است.

3- ظروف مسی

سه مورد فوق جهت پخت و پز و موارد ذیل جهت خوردن مد نظر هستند:
4- ظروف بلورین

5- ظروف چینی نشکن (سرامیکی-از نافع ترین ظروف)

نکته: برای باقی اجناس مجوزی صادر نشده است ولی طبق قاعده کلی میتوان با تمام ظروف غذا پخت و خورد مگر مواردی که نهی شده است مانند آهن، طلا و نقره.

▫️ظروف نهی شده
موارد ذیل برای خوردن و آشامیدن نهی شده است و به طریقه اولی، پخت و پز نیز مضر است.

1- ظروف طلایی (چه از طلا ساخته شده باشد چه آب طلا داشته باشد و چه در ظرف طلا وجود داشته باشد)

2- ظروف نقره ای (برای خوردن-چه از نقره ساخته شده باشد و چه در ظرف نقره وجود داشته باشد و چه با نقره تزئین شده باشد)
نکته 1: در صورت اضطرار، باید از قسمتی از ظرف آب نوشید که نقره نداشته باشد.
نکته 2: وجود نقره در روغن دان و شانه نیز نهی شده است.

3- ظروف آهنی
نکته 1: آهن جزو مواد کثیف بوده و نجس معرفی شده است و کلا استفاده ی آن در هیچ جای منزل صلاحیت ندارد (بالاخص مواد خوراکی و تهیه غذا مخصوصا اگر زنگ زده باشد).
نکته 2: در صورت تماس دست با آهن، دست بایستی شسته شود.
نکته 3: وجود آهن در شیرآلات و پختن نان روی آهن نیز مضر است (بهترین نان، نانی است که روی آهن پخته نشود).
نکته 4: اگر ظروف لعاب اندود شوند ممکن است مصداق ظرف آهنی نباشند ولی آهن وقتی روی آتش قرار بگیرد و داغ میشود موادی تولید میکند که از آن ناحیه نیز آسیب وارد میکند.